CARRIERETIJGER VS HUISMUTS || ELLEN


Laatst gaf ik een interview aan Het Moederfront over mijn keuze om thuisblijfmoeder te zijn en dat bracht me op een idee:

In een maatschappij waar arbeidsparticipatie één van de speerpunten van de regering is, verliest de rol van huisvrouw en/of thuisblijfmoeder aan waardering en respect. Anderzijds wordt de werkende moeder soms verweten egoïstisch te zijn: je stelt je carrière boven de zorg voor je kinderen.
Ik ben ervan overtuigd dat we als moeder allemaal doen wat ons het beste lijkt en het welzijn van onze kinderen voorop stellen.
Om meer inzicht te krijgen in de beweegredenen van beide kanten, heb ik besloten een reeks interviews te publiceren met zowel werkende moeders als thuisblijfmoeders. Ik denk namelijk dat meer inzicht leidt tot meer begrip en meer respect. En dat vind ik belangrijk: emancipatie draait om vrije keus. Laten we elkaar daarin steunen in plaats van aanvallen of veroordelen.
Girls support girls.

Vandaag aan het woord: Ellen



Hoi!!! Ik ben Ellen, net 30 en heb samen met mijn man Jan Christiaan 2 kinderen. Een dochter Mirthe van 9,5 en een zoon Ruben van 8.
Ik werk 5 dagen, onder schooltijd en kan, op de woensdag na, elke dag mijn kinderen brengen en halen van en naar school.

1. Heb je bewust de keuze gemaakt om te blijven werken/thuisblijfmoeder te worden? En zo ja, wat was voor jou het belangrijkste argument om de keuze te maken die je hebt gemaakt?

Toen ik zwanger was werkte ik al bij het bedrijf waar ik 9 jaar gewerkt heb (tot anderhalf jaar geleden). Ik kreeg tijdens mijn zwangerschap een vast contract voor 24 uur. Thuisblijven was financieel helemaal geen optie en dit leek zo een mooie combinatie van thuis zijn en werken.

2. Welke rol had je partner in dit besluit?

Dit was een besluit van ons samen, mijn man kon niet minder werken op zijn werk en dus leek het logisch om het op deze manier in te vullen.

3. Heeft het financiële aspect invloed gehad op je keuze? En op welke manier?

Ja, absoluut! Wij waren een jong, startend gezin en hadden niet rond kunnen komen, of heeeeeeel krap, zonder mijn inkomen. De vraag was dus niet óf ik ging werken, maar hoeveel ik zou gaan werken.

4. Wat zie je als het grootste voordeel voor jou en je gezin aan werken/thuis zijn?

Ik merk aan mijzelf dat ik het heerlijk vind om onder de mensen te zijn. En met mensen bedoel ik niet kinderen. Hoewel ik gek op en met ze ben, vind ik het heerlijk om te werken en hiermee mijn hersens weer op een andere manier te gebruiken. Zeker wanneer ik 2 dagen werkte en ik daarop 2 dagen vrij was leek ik dit éxtra te kunnen waarderen en ervan genieten. Nu werk ik alle dagen onder schooltijd en ben ik er elke middag uit school voor de kinderen. Ze kunnen spelen, we kunnen samen huiswerk maken er is volop keuze en het is dan ook ideaal dat die ruimte er is. Voor de kinderen een super combinatie dus omdat ik ze naar school breng, naar het werk fiets en ze vervolgens weer van school haal. Zo merken ze eigenlijk niets eens dat ik werk.

5. En wat als het grootste nadeel?

Het grootste nadeel als werkende moeder is toch wel dat ik, zeker hoe mijn rooster nu is ingedeeld, weinig tijd écht voor mezelf heb én op het werk ook gewoon aan dingen moet denken voor de kinderen, dingen moet regelen of er niet altijd bij kan zijn wanneer de kinderen een klasuitje hebben en er ouders nodig zijn.

6. Thuisblijfmoeders gebruiken vaak als argument dat het goed is voor de hechting en daarmee de ontwikkeling van het kind als minimaal één van de ouders het eerste/2/3 jaar thuis en beschikbaar is. Hoe kijk jij hier tegenaan?

Het is niet dat ik anti-thuisblijf ben, maar ik geloof daar minder in. Of eigenlijk, ik heb er niet zoveel mee om op deze manier te denken. Ik ben, zeker de eerste 7 jaar, 4 van de 7 dagen volledig thuis geweest en alle nachten. Ik vind het, gevoelsmatig, belangrijker dat ze weten dat wanneer er écht wat is, ik er ook ben. Wanneer ze ziek zijn en ik ben aan het werk? Dan kom ik er aan. Zeker nu ik op 5 minuutjes afstand fietsen werk. Wanneer er een tas vergeten is, fiets ik snel heen en weer. Ook vind ik het belangrijk dat je als ouder niet continu bovenop je kind zit (figuurlijk natuurlijk).
Maar goed, dit is puur gebaseerd op mening en gevoel. Er zullen ongetwijfeld theorieën bestaan die het tegendeel bewijzen maar iedereen doet het toch op zijn of haar manier.

7. Eén van de argumenten van werkende moeders is dat arbeidsparticipatie goed is voor je persoonlijke ontwikkeling en het je (financieel) onafhankelijk maakt. Hoe kijk je hier tegenaan?

Hier ben ik het zeker wel mee eens, ik merkte vooral aan mezelf tijdens mijn zwangerschapsverlof dat mijn wereldje zo klein werd. Toen ik als jonge moeder 2 jonge kinderen had (mijn vrienden dus allemaal nog niet) werd mijn wereldje wel erg klein. Op mijn werk werd ik weer op een andere manier gestimuleerd en werden er op een ander niveau dingen van mij verwacht. Daarnaast is het stukje financiële “onafhankelijkheid” niet zozeer bij mij van toepassing maar het maakt het leven we echt een stukje makkelijker.

8. Zou de keuze om thuisblijfouder te worden makkelijker gemaakt moeten worden, bijvoorbeeld met een financiële vergoeding door de overheid?

Nee, ik zou niet weten waarom. Blijft een eigen keuze. Als het kan, fijn. Maar als het niet kan, jammer dan.

9. Zou de keuze om te blijven werken makkelijker gemaakt kunnen worden en op welke manier?

Ik zie niet zozeer in dat deze keuze nu “moeilijk” is, zoals ik al zei het is ook vaak een financiële keuze. Maar het feit dat je werkt of ook niet perse beloond te worden o.i.d.

10. Heb je gevoelsmatig genoeg tijd voor/met je kind en hoe staat dit in verhouding met de tijd voor jezelf? Ben je tevreden met de situatie zoals die nu is, of zou je iets willen veranderen?

Haha, nou.... te beginnen met de kinderen. Ik denk, nee ik weet, zeker dat ik genoeg tijd met de kinderen heb. Nogmaals, elke middag zitten we met een kopje thee en een biscuitje de dag door te nemen.
Daarnaast moet ik eerlijk toegeven dat ik wel eens verlang naar de tijd waarin mijn uren verdeeld waren in 3 volle dagen, zodat ik ook nog even vrije tijd had op die 2 vrije dagen wanneer de kinderen nog op school zaten. Maar goed, je kan niet alles hebben.

11. Heb je zelf nog iets toe te voegen wat niet terug is gekomen in de vragen?

Laat vooral iedereen in hun waarde wat betreft hun eigen keuze. Sommige mensen hebben niet de luxe om thuis te blijven, sommige mensen hebben geen behoefte om te werken... het kan allemaal, maar respecteer elkaar daar ook om.


Enorm bedankt voor je medewerking aan dit persoonlijke interview, Ellen!
Vind jij het ook leuk om mee te doen met dit project, stuur me dan even een mailtje via lindakorner83@gmail.com of een dm via Instagram.


Liefs,
Linda ♥

Populaire posts