Waar het allemaal begon: Een oepsie ovulatie
Roels verjaardag! Het is de eerste week van de zomervakantie en we logeren bij Roel z'n ouders in Enschede. Ik heb buikpijn, last van mijn blaas, voel me een beetje instabiel... Alles wijst op mijn eisprong, maar dat zou wel erg vroeg zijn! We doen sinds de geboorte van Lilou aan een soort periodieke onthouding. We hebben de knoop pas geleden doorgehakt: we willen echt geen kinderen meer. Ons gezin is compleet. Maar met anticonceptie zoals de pil of een spiraal wil ik nog even wachten tot ik hormonaal gezien weer helemaal hersteld ben van de zwangerschap van Lilou. Dus tot die tijd monitor ik mijn cyclus met een app en ovulatietesten en gebruiken we condooms.
Meestal dan... Want op de momenten dat ik denk echt niet vruchtbaar te zijn maken we nog wel eens een uitzondering. Zo ook een paar nachten ervoor. En nu zijn we hier, 3 dagen later.... Het zal toch niet????
De ovulatietesten van de ochtend van vertrek en de avond van thuiskomst zijn wat donkerder dan de dagen ervoor, maar ik vind geen piek. In de dagen erna ook niet. Zal ik 'm gemist hebben? Of moet ie nog komen en heb ik deze maand juist weer een hele lange cyclus? Borstvoeding geven vertraagt de boel zo nu en dan flink. Ik zet het uit mijn hoofd, we zien wel! Maar als precies 10 dagen later de testen weer beginnen op te lopen, ik opeens weer hetzelfde eczeem in mijn gezicht heb als tijdens de zwangerschap van Lilou en mijn menstruatie uitblijft begint het toch te kriebelen....
Wat als mijn eisprong in de nacht van 20 op 21 juli was? Veel te vroeg, als ik de app die mijn cyclus voorspelt moet geloven. Nope, als ik naar de ovulatietesten kijk. Heel goed mogelijk, als ik naar de signalen van mijn lichaam luister. Maar dan nog, what are the odds dat ik daadwerkelijk bevrucht ben door 1x onveilige seks ruim 3 dagen eerder? Er is maar 1 ding wat uitsluitsel kan geven: een zwangerschapstest!
Positief!
Het is 2 dagen na Lilou's verjaardag en 1 dag voor haar feestje. We gaan naar het winkelcentrum voor de laatste voorbereidingen en om even lekker te lunchen met z'n vieren.
Roel loopt alvast vooruit en ik sneak snel even de Kruidvat in voor zwangerschapstesten. Ik koop 2 pakjes, iets zegt me dat ik het nodig zal hebben. Als ik mijn broodje op heb, duik ik de WC in van het restaurant. Zoals altijd kan ik niet wachten. Ik tuur naar het venstertje, maar het blijft wit. Zie je, ik haal maar wat in m'n hoofd! Ik gooi de negatieve test in het voorvakje mijn rugzak.
Thuis ruim ik de boodschappen uit en werp toch nog even een blik op de test die ik eerder gedaan heb. Wait, what??! Zie ik daar nou tóch een streepje? Heel licht, meer er staat iets. Ik ren naar de badkamer en doe nog een test. Yup, daar verschijnt wederom een streepje. Ik ben zwanger!
Ik voel een opluchting door mijn lijf gaan dat mijn sterke voorgevoel me niet voorgelogen heeft. Maar ik word vrijwel direct daarna overvallen door een overweldigend gevoel van angst. Dit was niet de bedoeling! Hoe gaan we dit doen? Ik begin net een beetje mezelf te worden na de zwangerschap en geboorte van Lilou, nu krijg ik weer een berg hormonen om mee te dealen! We hebben net alle miskramen een plekje kunnen geven, nu weer de spanning van echo's en controles!
En wat als het weer mis gaat? Nu, of morgen. Of over een paar maanden? En wat als het goed gaat? Ons spaargeld is bijna op, dit thuisblijfmoederavontuur was altijd al bedoeld als iets tijdelijks. Ik wilde over max een half jaar weer aan het werk gaan. Ik had er zin in, maar meer nog: het is nodig! En het huis is te klein. We wilden er binnen een jaar of 5 een verdieping bovenop laten bouwen, zoals veel huizen in de straat hebben. Maar de baby komt al veel eerder!
En Lilou! Ze is nog zo klein! Kan ik haar wel borstvoeding blijven geven? Blijven dragen in de draagzak? Hoe moeten we dit allemaal gaan doen?
Jolie vindt het vast geweldig! Maar hoe ga ik het Roel vertellen?
Liefde
Roel roept inmiddels onder aan de trap waar ik blijf. 'Weet je nog wat ik net ging halen bij de Kruidvat?' piep ik. 'Hij is positief! En toen deed ik er nog één en die is ook positief!' De tranen lopen inmiddels over mijn wangen. 'Hoe gaan we dat nou doen?!'
We zijn allebei in shock. In plaats van te koken bestellen we pizza. En terwijl de meiden in de tuin spelen komen Roel en ik tot een gezamenlijke conclusie: Het is niet dat we niet blij zijn met dit nieuws. Het is mooi. We zijn dankbaar. En deze baby komt sowieso in liefde.
Maar de timing...... 🙈
Wordt ongetwijfeld vervolgd....
Liefs!
