CARRIERETIJGER VS HUISMUTS || MARLOES

Laatst gaf ik een interview aan Het Moederfront over mijn keuze om thuisblijfmoeder te zijn en dat bracht me op een idee:

In een maatschappij waar arbeidsparticipatie één van de speerpunten van de regering is, verliest de rol van huisvrouw en/of thuisblijfmoeder aan waardering en respect. Anderzijds wordt de werkende moeder soms verweten egoïstisch te zijn: je stelt je carrière boven de zorg voor je kinderen.
Ik ben ervan overtuigd dat we als moeder allemaal doen wat ons het beste lijkt en het welzijn van onze kinderen voorop stellen.
Om meer inzicht te krijgen in de beweegredenen van beide kanten, heb ik besloten een reeks interviews te publiceren met zowel werkende moeders als thuisblijfmoeders. Ik denk namelijk dat meer inzicht leidt tot meer begrip en meer respect. En dat vind ik belangrijk: emancipatie draait om vrije keus. Laten we elkaar daarin steunen in plaats van aanvallen of veroordelen.
Girls support girls.

Vandaag aan het woord: Marloes


Ik ben Marloes Jaspers Focks-Veldhuizen. Moeder van Olivia, 2 jaar oud, en Tobias van 1.


1. Heb je bewust de keuze gemaakt om te blijven werken/thuisblijfmoeder te worden? En zo ja, wat was voor jou het belangrijkste argument om de keuze te maken die je hebt gemaakt?

Al zolang ik me kan herinneren heb ik moeder willen worden, dus de keuze om thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen was voor mij snel gemaakt. Ik heb jarenlang mijn eigen videoproductiebedrijf gerund, ben social media marketing manager geweest, maar de meeste voldoening haalde ik uit mijn werk als pedagogisch medewerker. Daar heb ik ontzettend veel geleerd over de ontwikkeling van kinderen en welke opvoedmethodes het beste bij ons passen.

2. Welke rol had je partner in dit besluit?

Hij ging gelukkig mee in mijn keuze. Maar we hadden het ook niet heel veel anders kunnen doen. Vanwege langdurige rugklachten, fibromyalgie en de ziekte van Addison Biermer, kan ik niet veel werken. Ik vond het ook raar om zelf weer op een KDV te gaan werken en voor andermans kinderen te zorgen en dan iemand anders te betalen om mijn kinderen te verzorgen.

3. Heeft het financiële aspect invloed gehad op je keuze? En op welke manier?

We leven van één salaris, dus daar moeten we creatief mee zijn. Dat is niet altijd even leuk.

4. Wat zie je als het grootste voordeel voor jou en je gezin aan werken/thuis zijn?

Ik ben er altijd om voor ze te zorgen. Nu is mijn zoontje bijvoorbeeld al een week geveld door buikgriep. Dan had ik dus vrij moeten nemen, of andere opvang moeten regelen om voor hem te zorgen. Daarnaast vind ik het ontzettend leuk om allerlei activiteiten met ze te kunnen doen. Ik mis geen mijlpalen en ben er als ze me nodig hebben.

5. En wat als het grootste nadeel?

Weinig tijd voor mezelf op het moment. Onze kinderen schelen maar 21 maanden en hebben me nog hard nodig. Olivia is heel erg lief, maar ook een eigengereide peuterpuber. Tobias kwakkelt al vanaf zijn geboorte met zijn gezondheid en is een zeer slechte slaper. Dus het is soms best vermoeiend. Ik kan niet even pauze nemen op een drukke dag.

6. Thuisblijfmoeders gebruiken vaak als argument dat het goed is voor de hechting en daarmee de ontwikkeling van het kind als minimaal één van de ouders het eerste/2/3 jaar thuis en beschikbaar is. Hoe kijk jij hier tegenaan?

Daar ben ik het zeker mee eens. Maar ik zie ook hoe goed het is voor de sociale ontwikkeling van Olivia dat ze naar de peuterspeelzaal gaat.

7. Eén van de argumenten van werkende moeders is dat arbeidsparticipatie goed is voor je persoonlijke ontwikkeling en het je (financieel) onafhankelijk maakt. Hoe kijk je hier tegenaan?

Ik snap echt niet waarom mijn persoonlijke ontwikkeling stil zou blijven staan, alleen omdat ik niet werk. Ik leer elke dag bij. Financiële onafhankelijk is natuurlijk wel erg fijn. Maar we zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, want ook al krijg ik niet betaald, ik werk wel heel hard.

8. Zou de keuze om thuisblijfouder te worden makkelijker gemaakt moeten worden, bijvoorbeeld met een financiële vergoeding door de overheid?

Voor sommige vrouwen misschien wel. Niet iedereen kan nu thuis blijven ook al zouden ze het wel willen.

9. Zou de keuze om te blijven werken makkelijker gemaakt kunnen worden en op welke manier?

Voor mij persoonlijk niet. Want ik vind het belangrijk om zelf voor onze kinderen te zorgen. Dus ook al zouden er nog betere voorzieningen zijn, dan zou ik er toch nog voor kiezen om thuis te blijven.

10. Heb je gevoelsmatig genoeg tijd voor/met je kind en hoe staat dit in verhouding met de tijd voor jezelf? Ben je tevreden met de situatie zoals die nu is, of zou je iets willen veranderen?

Soms heb ik iets teveel tijd met de kinderen. Zoals wanneer ze allebei om vijf uur ‘s ochtends klaar wakker zijn om de dag te beginnen… Tijd voor mezelf heb ik nauwelijks. Als de kids in bed liggen is het tijd voor de was en het huishouden. Maar die tijd voor mezelf komt wel weer. De tijd met kleine kinderen gaat zo snel voorbij en komt niet meer terug, dus ik probeer er nu maar zoveel mogelijk van te genieten.

11. Heb je zelf nog iets toe te voegen wat niet terug is gekomen in de vragen?

Heel erg bedankt voor dit interview! Ben erg benieuwd naar de verschillende antwoorden van werkende en thuisblijfmoeders.

Jij bedankt voor je medewerking, Marloes!
Vind jij het ook leuk om mee te doen met dit project, stuur me dan even een mailtje via lindakorner83@gmail.com of een dm via Instagram.

Liefs,
Linda