FRIDAY FIVE || 5 DINGEN DIE IK MIS SINDS IK MOEDER BEN
Het leven verandert namelijk nogal na die 9 maanden zwangerschap. Een mommy-related Friday Five vandaag: 5 dingen die ik mis sinds ik moeder ben.
1. Uitslapen
Ok ok, ik mag niet klagen. Jolie is op z'n vroegst 8:30u wakker en als we mazzel hebben slaapt ze met ons mee tot 9:30u. Maar ik bedoel, écht uitslapen. Tot 13u 's middags. Na een drukke week of een gezellige avond die toch weer te laat wordt, deed ik niets liever. Zonde van mijn dag? Nee hoor! Heerlijk! Maar nu met een kindje zit dat er echt niet meer in.
2. Tijd voor mezelf
Wie had ooit gedacht dat een tripje alleen naar de supermarkt voelt als pure luxe? Want eerlijk is eerlijk, zelfs als ik zit te poepen wil ze het liefst op schoot.
3. Uiterlijk
En dat sluit mooi aan op de volgende... Mijn uiterlijk! Hoe doen die modemama's en fancy vloggers dat toch? Shoppen, een gezichtsmaskertje, mijn haren föhnen, nagels lakken? Wanneer? Er zijn dagen bij dat ik blij ben dat ik heb kunnen douchen!
4. Het stadsleven
En als ik dan een keer all dressed up and ready to go ben, zou ik niet weten waarheen. Een koffietent met speelhoek kan ik nog wel vinden. Maar dé plek du moment voor borrelen op vrijdagavond, cocktails of lekker eten? Je weet wel, de plekken waar grown ups elkaar ontmoeten? Geen idee! Vroeger wist ik precies waar je moest zijn en in welke outfit, maar nu ben ik er helemaal uit. Ik heb me nog nooit zo niet-hip gevoeld!
5. Onbezorgd zijn
Dit is natuurlijk waar het eigenlijk allemaal echt om draait. Hoeveel je ook van jezelf 'inlevert', het is het dubbel en dwars waard! Ik houd zoveel van haar en ze geeft ons leven zoveel kleur! Maar zo'n kleintje betekent zóveel, dat het bijna beangstigend is en soms wat benauwend. Want je laat het nooit even los. Of ik nou thuis ben, aan het werk, een uurtje in de stad, op stap met vriendinnen, een avond weg met mijn man... Jolie is in mijn gedachten. Ze is áltijd een deel van mij.
Met haar komst is voorgoed mijn onbezorgdheid verdwenen. Er is altijd wel iets om je zorgen om te maken. Valt ze niet, mankeert ze niets, ademt ze nog? Doen anderen haar geen pijn? En dan heeft ze nog een heel leven voor zich.
Ik gun het haar om de wereld te ontdekken op haar manier en om te leren zich te wapenen tegen de dingen die pijn doen. Want ook die zullen op haar pad komen. Ik gun haar levenservaring. Maar tegelijkertijd zou ik willen dat ik haar tegen alles zou kunnen beschermen en haar voor altijd dichtbij me zou kunnen houden. Ze zat in mijn buik, haar hart klopte onder dat van mij, I love her more than life itself (vind dit zo'n mooie uitdrukking, maar het klinkt veel minder vloeiend vertaald naar het Nederlands... you know what I mean!), ik kan niet zonder haar. Dus ja, onbezorgd zijn zit er niet echt meer in. Maar hopelijk is zij dat nog heel lang!
Q: Wat mis jij nu je een moeder bent?
♥