FRIDAY FIVE || 5 DINGEN DIE-IK-ZEI-DAT-IK-NIET-ZOU-DOEN-ALS-MOEDER-EN-DIE-IK-NU-TOCH-DOE

Yep, het is onontkoombaar. Je maakt zulke mooie plannen als aanstaande ouder. Je creëert ideeën, je hebt principes. En dan, als ze er eenmaal is, gaat het toch allemaal anders. 5 punten waarop ik van mijn geloof ben gevallen:

1. Televisie

Mijn kind zou geen televisie mogen kijken. In ieder geval niet totdat ze 2 jaar is. Wat heeft ze eraan? Het zijn alleen maar prikkels en ze begrijpt het toch nog niet. Die energie kan ze heel goed voor andere dingen gebruiken!
Ik heb dit een aardige tijd volgehouden. Maar toen ze een maand of 8 was probeerde ik een keer de Teletubbies en dat vond ze zo leuk dat ik meteen om was. Jolie is een heel ondernemend en actief meisje en als ik samen met haar even voor de TV ga zitten, komt ze echt tot rust. Ze kruipt dan helemaal tegen me aan en gaat helemaal op in het verhaal(tje). Tegenwoordig is ze ook fan van Sesamstraat. Als ze de begintune al hoort, heeft het direct haar volle aandacht. En eerlijk is eerlijk, als ik het druk heb, maar nergens aan toe kom omdat er een baby door het huis kruipt die alles overhoop haalt waar ze bij kan, is het ook wel eens fijn om haar een kwartiertje in de stoel voor de TV te zetten. Even mijn handen vrij!

Dus yay voor de TV.
Maar wel met mate.

2. Suiker

Suiker zou volledig gebannen worden. Niet alleen het eerste jaar, maar zo lang mogelijk! Voor je het weet is het net zo'n sugar addict als haar moeder... Wat ze niet kent kan ze ook niet missen.

Ik ben er niet trots op, maar op dit gebied hebben we volledig gefaald! We vonden het zo leuk dat toen ze begon met vast voedsel eten, ze overal zo nieuwsgierig naar was. Dus gaven we haar van alles een hapje. Gezond, ongezond... wat papa en mama aten, daar kreeg Jolie een hapje van. Dus ook van onze Italiaanse ijsjes toen we in Italië op vakantie zijn. En wat vond ze het lekker! En wat vonden wij dat dan weer schattig! Nog een hapje...
En zo verpest je dus je kind.

Inmiddels eet ze zo goed als mee met de pot. Van de echte suikerbommen, zoals toetjes en chocolade, krijgt ze nog steeds alleen een hapje, en voor haar heb ik dan een gezonder alternatief zoals yoghurt of een rijstwafel. Maar er is ruimte voor een uitzondering. Op de verjaardag van Roel zijn moeder kreeg ze een eigen kindercupcake en deze zat ze heerlijk op te peuzelen. Vast heel ongezond, maar ik wil haar dat genot ook niet ontnemen. Zolang we er geen gewoonte van maken, zal het vast niet zóveel kwaad kunnen. Hoop ik. Eigenlijk voel ik me gewoon best wel slecht over deze!

3. Bij ons in bed slapen

We hebben maar 2 kamers en dus moesten creatief zijn met de indeling. Maar ik wist 1 ding zeker: ik wilde niet dat Jolie bij ons op de kamer zou slapen. Ik vind het heel belangrijk dat zij een eigen plek heeft. Een eigen bed, een eigen ruimte. Haar kamer delen met een broertje of zusje vind ik niet zo'n probleem, maar niet met haar ouders. Daarnaast vond ik het ook belangrijk dat Roel en ik een plek hadden die voor ons 2-en was. Waar wij een beetje privacy zouden hebben en naast ouders gewoon ook even geliefden kunnen zijn.

Jolie heeft ook een eigen kamer gekregen. Met een eigen bed. We hebben de huiskamer opgedeeld in een woon- en een slaapgedeelte, dus wij slapen nu in de huiskamer. Maar in de praktijk slaapt ze heel regelmatig bij ons in bed. Er zijn periodes dat het heel goed gaat in haar eigen bed, maar er zijn ook weken dat ze uiteindelijk steeds weer bij ons in bed beland. We volgen daarin haar behoeften. En eigenlijk vinden we het allebei ook juist wel gezellig en knus!

4. Moeilijk achter laten bij iemand anders

Ik snapte nooit waarom ouders het zo moeilijk vinden om hun kind bij een ander achter te laten. Ik bood mijn vriendinnen regelmatig aan om op hun kind te passen, maar het was zelden nodig. Ik zou dat dus wel gewoon doen! Naast mama ben ik ook gewoon nog een persoon en ik ben een leuker persoon als ik af en toe wat voor mezelf doe. En Roel en ik moeten onze relatie natuurlijk ook een beetje bruisend houden en dus nog lekker vaak met z'n 2-en op pad!

Nou, ik kwam van een koude kermis thuis. Ik heb een spoedkeizersnede gehad en ik vrees dat ze in alle haast zijn vergeten de navelstreng door te knippen... Ik kon namelijk nog geen 2 minuten zonder m'n kind. In de kraamtijd werd ik al gek als er teveel mensen in de buurt kwamen, als iemand haar zonder overleg oppakte raakte ik bijna in paniek. Toen ze 4 maanden was en Roel en ik voor het eerst weer eens samen op date gingen, paste mijn moeder op. 3 uurtjes zouden we weg zijn. Eenmaal weg ging het goed, maar bij vertrek was ik mijn tranen niet de baas. Wat vond ik het moeilijk!
Inmiddels gaat het beter, maar ik vind het nog steeds moeilijk om haar achter te laten. Als ik haar een middag niet heb gezien ben ik ook zo blij als ik weer terug ben. Ik heb haar dan echt gemist! Wat een klef gedoe, hè? Had ik dus nooit verwacht van mezelf...

5. Kleertjes

Ik was niet van plan om veel kleertjes voor Jolie te gaan kopen. Baby's zijn toch wel schattig, wat ze ook aan hebben. En ze groeien er zo weer uit! Zonde om daar veel in te investeren. Een goede basisgarderobe per maat heeft ze nodig, zodat ze er netjes en verzorgd uit ziet. Maar ze hoeft geen overvolle kast. Dat past ook niet bij mijn 'Live with less'-ideaal,

Oeps... Dit is niet helemaal goed gegaan. Maar er zijn dan ook zoveel leuke kleertjes en het staat Jolie allemaal zo mooi! Blijkt mama toch weer meer een fashionista dan een hippie.... potverdorie!

Q: Op welke punten heb jij je principes volledig laten varen? En aan welke houd je juist vast?

♥