BABY BUMP || DEZE DINGEN GAAN WÉL GOED TIJDENS MIJN ZWANGERSCHAP
Ph: Roel
In de artikelen over het eerste trimester en het tweede trimester heb ik mijn ervaringen rondom mijn zwangerschap gedeeld, inclusief de vele kwaaltjes waar ik mee te dealen kreeg. En ook van Friday Five's heb ik gretig gebruik gemaakt om eens flink te klagen over gênante situaties als je in verwachting bent en ergernissen met een dikke buik in de trein.
Het leven van een zwangere vrouw gaat niet bepaald over rozen. Maar zonder heel cliché de zwijmelende aanstaande moeder uit te willen hangen, zijn er ook heel veel mooie dingen aan het creëren van een kindje. Zelfs voor mij!
1. Ik was heel snel zwanger.
Na onze reis bleek ik binnen een maand zwanger. Het was overweldigend, zo snel hadden we het niet verwacht! Van Roel had het nog wel een half jaartje mogen duren... haha! Maar stiekem zijn we ook heel blij dat het zo snel raak was. We waren nog niet heel actief bezig met het maken van een baby'tje, dus we vreeën gewoon wanneer we zin hadden. Geen speciale standjes, ovulatietesten of 'moetjes' op vruchtbare momenten. Niet maand na maand in spanning na m'n eisprong, en dan weer rond de datum dat ik ongesteld zou moeten worden. Geen onzekerheid over onze (on)vruchtbaarheid, al is het heel reëel dat het wel een jaar kan duren.
Het ging natuurlijk en ongedwongen en daar ben ik heel dankbaar voor!
2. Lage bloeddruk en goede bloedwaarden.
Ik heb mijn hele leven al een lage bloeddruk en zeker nu ik zwanger ben is dat een groot voordeel. Bij iedere controle is alles weer ok. Ik begon bij 60/100, zit inmiddels op 70/110. Fijn voor mij en fijn voor de baby!
Daarnaast scoor ik qua bloedwaarden ook steeds perfect! Geen gedoe met een rhesusfactor, geen bloedarmoede, niets wat wijst op zwangerschapsvergiftiging. Mommy is doing well!
3. Ik ben niet veel aangekomen en houd tot nu toe geen vocht vast.
Ok, dat eerste is deels te wijten aan dat ik het eerste trimester zo ziek was en nauwelijks eetlust had. Daarnaast werd er bij de 20-weken echo geconstateerd dat ik weinig vruchtwater had. Bij 14 weken had ik al een flinke buik, maar halverwege mijn zwangerschap was ik pas 2 kilo aangekomen vergeleken met mijn gewicht toen ik terug kwam van de reis! Afgelopen maandag was ik 34 weken zwanger en inmiddels zit ik op +7,5 kilo. Mijn buik groeit goed, de baby groeit goed en mijn vruchtwater is weer helemaal op peil! Als ik doorgroei zoals ik de laatste weken heb gedaan, zit ik straks op zo'n 10 kilo extra in totaal. En daar ben ik heel erg blij mee!
Aankomen en zwanger zijn hoort bij elkaar. Dat wist ik van te voren. Op onze reis door Zuid-Amerika in 2013 liep ik in Colombia een parasiet op, liep daar te lang mee door en viel in een paar weken een aantal kilo af. Maar tijdens mijn herstel kwam ik in korte tijd meer dan 10 kilo aan! 10 kilo, op mijn toch al ronde figuur! Ik was er diep ongelukkig mee, maar kreeg het er niet af. Stiekem vreesde ik ervoor dat ik tijdens deze zwangerschap zo nog 20 kilo aan zou komen. Maar dat blijkt dus niet het geval!
En wellicht, heel heel misschien, als de baby straks geboren is en het lukt om lekker lang borstvoeding te geven, kom ik zonder al teveel inspanning weer terug op mijn oude gewicht!
Waar ik ook heel blij mee ben is dat ik tot nu toe helemaal geen vocht vasthoudt. Mijn buik is enorm, maar dat is ook het enige. Ik krijg vaak te horen dat ik mooi zwanger ben (zouden mensen het ook zeggen als dat niet zo was? ;)) en dat ik erg naar voren draag en niet rondom.
Maar goed, wat niet is kan nog komen. Misschien ga ik wel opgeblazen de feestdagen in! Voor nu geniet ik ervan en draag ik, naast mijn favoriete joggingpak, graag strakke jurken en tops die mijn buik extra accentueren!
4. Geen striemen.
Al zolang ik me herinner smeer ik me dagelijks onder de douche in met baby-olie, en 1 of 2x per week na het douchen met bodylotion. Ik heb nogal een droge huid van mezelf. En al dat smeren werpt nu zijn vruchten af! Ik heb namelijk nog geen enkele striem!
'I'm a tigress who earned her stripes' las ik vandaag ergens. Een prachtige manier om ernaar te kijken, er is namelijk niets mis met zwangerschapsstriemen. Als je ziet wat je lichaam doorstaat tijdens zo'n zwangerschap! Maar juist omdat er zoveel verandert, is het ook wel fijn als het straks weer enigszins terugkeert in originele staat. Dus eerlijk is eerlijk, ik ben er blij om dat ze nog niet op mijn groeiende buik zijn verschenen.
5. M'n bestie is ook zwanger!
7 weken zit er tussen onze zwangerschappen. Ik verwacht mijn dochter half januari, zij de hare begin maart. Zij heeft al een zoontje en ik merk dat ik met veel vragen over de baby en alle voorbereidingen naar haar toe kom en dat ik blind vertrouw op haar nuchtere adviezen.
"Gebruik jij anti-uitscheurolie?'
"Hahahahaha. Nee."
Daarnaast is het fijn om samen te klagen over kwaaltjes, af en toe eens te schelden op onze (niet-zwangere, ze komen er maar makkelijk vanaf!) mannen en te brainstormen over babynamen. We zijn al 20 jaar vriendinnen en ik vind het zo'n tof idee dat onze meisjes straks ook samen opgroeien! Daarnaast ben ik stapelgek op haar zoontje en weet ik nu al dat ook dit kindje mijn leven zal verrijken!
Een andere goede vriendin van me is ook in verwachting, ook zij is begin maart uitgerekend. Zo leuk om dit samen te delen! Zo kwamen Roel en ik, haar en haar vriend onverwachts tegen bij een bijeenkomst in het ziekenhuis, dat maakt zo'n droge informatie-avond toch een stuk gezelliger! Daarnaast appen we driftig heen en weer met foto's van echo's, de kat in het babybed/box/kinderwagen en onze nieuw aangekochte spulletjes.
Genoeg vriendinnetjes in de omgeving straks voor ons meisje!
6. Ik heb een zeer actieve baby in mijn buik.
Af en toe vloek ik wel eens als ze een kopstoot tegen mijn blaas geeft of de hele middag flink tegen mijn ribben aan het trappen is. Maar overall is het heel erg fijn, al die bewegingen in mijn buik! Het is zo'n bijzonder gevoel! Nu ze wat groter is voel ik haar van de ene naar de andere kant schuiven of steekt er opeens een bobbel uit mijn buik. Het geeft me zo'n verliefd gevoel! Als ik mijn hand op mijn buik leg en zij daar tegenaan kroelt, voel ik me enorm verbonden met haar. Ook lijkt ze Roel al te herkennen. Ze reageert direct op zijn warme hand (in tegenstelling tot andermans handen, iedereen mag altijd voelen van mij!) en als ik in bed lepeltjelepeltje tegen hem aan gekruld lig, schopt ze hem schaamteloos in zijn rug.
Dit gevoel alleen al maakt dat ik de zwangerschap nooit had willen missen. Haar hart klopt letterlijk onder dat van mij, hoe prachtig is dat? Het geeft mij rust en een intens gevoel van liefde. Ik kan niet wachten om haar te ontmoeten, maar ik denk ook dat ik haar nog ga missen in mijn buik!
En zo maakt het niets meer uit dat ik de eerste weken verdwaasd en misselijk voor me uit zat te staren, me afvragend of ik ooit nog een nieuwe zwangerschap aan zou kunnen. Of dat ik nu aan huis gekluisterd zit, omdat ik niet meer kan lopen door de bekkeninstabiliteit en ischias. Het klinkt cliché, maar alle ellende staat in de schaduw van het overweldigende gevoel van geluk wat dat groeiende wezentje diep van binnen teweeg brengt. En ik klaag graag, maar als ik bovenstaande punten bij elkaar optel ben ik vooral heel dankbaar!
BLESSED!
Q: Hoe heb jij je zwangerschap ervaren?
♥
