TRAVEL || BOCAS DEL TORO

Dag 9, Van Boquete naar Bocas del Toro en... migraine

NL: Op zondagochtend vertrekken we om 8:00u met de shuttle van Boquete naar Bocas del Toro. Een mooie rit, overal om ons heen zijn regenbogen! Toch voel ik me hier al niet lekker.
Het busje zit niet lekker, de airco staat hard, ik val steeds even in slaap en schrik dan weer wakker. Bij de overstap op de watertaxi wordt één van de meiden uit onze bus opgelicht. De oudste truc van de wereld: zij dragen je tas wel even van de bus naar de boot, vragen daar vervolgens een dollar voor, die heeft ze niet, dus geeft ze 20.. die gaan ze wel even wisselen, en ze komen nooit meer terug! Ook dat irriteert me mateloos, probeer niet overal een slaatje uit te slaan joh. Losers! Eenmaal aangekomen in Bocas Town wordt ons van alle kanten hulp aangeboden voor het vinden van een taxi. Heel vriendelijk, maar ik word er achterdochtig van. De taxi vraagt bij het uitstappen 1 dollar p.p., in plaats van voor de rit. En ook dat irriteert me! (al blijkt later dat dat gewoon hoort... ;)). In het hostel blijkt waar al mijn chagerijnigheid vandaan komt: ik krijg een zware migraine-aanval. Een aantal uur ben ik helemaal van de wereld. Het is zo heftig dat ik er helemaal van hallucineer: de schattige hostelpoesjes springen als konijnen met konijnenlijfjes met poezenhoofdjes door het hostelgras. Heel eng! Gelukkig weet ik dat het een aanval is, en dus tijdelijk, ik heb het eerder gehad. Roel zorgt goed voor me: aait wat over mijn rug, legt natte washandjes op mijn hoofd, doet wat ik hem opdraag ('airco.. uit...' ik kan geen volle zinnen meer uitbrengen) en doet de boodschappen. Als ik rond 20u wakker word, ben ik nog een beetje wazig, maar is het ergste over. Fieeuw! Koken, eten, met de hostelpoes kroelen (die helemaal geen konijn blijkt te zijn!) en weer naar bed.

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks! 

Dag 10, Isla Colón & Bocas Town

NL: De volgende ochtend beginnen we de dag rustig. We hebben ook geen keus, de sfeer in dit reggae hostel staat geen gehaast toe. De middag brengen we door op het strand. Bocas del Toro staat bekend om haar mooie stranden, en dit strand is nog geen 100 meter lopen. Als we aankomen is het er erg rustig, aan het eind van de middag wordt het drukker met een paar backpackers die liggen te bakken, oude hippies die met al hun kleren nog aan naar de zee staren en spelende kinderen.
Wanneer de wolken samensmelten en zich klaar maken voor de dagelijkse regenbui, pakken wij onze spullen om terug naar het hostel te gaan.
Terwijl het buiten tekeer gaat, douchen wij en maken we ons klaar voor een avondje Bocas Town. Zo'n 20 minuten lopen (de zon schijnt weer) vanaf het hostel ligt hét centrum van Bocas del Toro. Een kleurrijk stadje waar de watertaxi's aankomen en waar je om de zoveel meter kunt eten, drinken en cocktails bestellen. Of wiet kopen van illegale drugshandelaartjes die op een fiets langs rijden en dan net iets te hard 'WEED? WEED?' fluisteren. Wij kiezen veilig voor pizza en 2 biertjes op een terras van hout en pastelkleuren. Een strawberry caipiriña als toetje!

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!

Hostel

NL: Op Isla Colon verbleven we in hostel Mar e Iguana. Het hostel bestaat niet uit kamers, maar uit houten huisjes in verschillende kleuren. Het huisje is net groot genoeg voor een 2-persoonsbed (met muggennet!) en een eigen badkamertje. Het water is koud, maar dat is geen probleem met de tropische temperaturen hier! Van de keuken hebben we gretig gebruik gemaakt bij het bereiden van ontbijt, lunch en avondeten. Dat er naast het hostel een supermarktje zit is ideaal! De bar, met reggae-muziek en een relaxte sfeer, sluit aan op de keuken en bied genoeg gelegenheid om te zitten, te eten of spelletjes te doen. En de 2 hostelkatten: adorable! De lapjeskat heeft de eerste avond een uur lang op mijn schoot liggen slapen!

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!

Dag 11 & 12, Red Frog Beach

NL: Dinsdag pakken we na het ontbijt de taxi naar Bocas Town, om daar de watertaxi naar Red Frog Beach te pakken. Een beleving op zich! We zitten in een vrij volle boot, die verschillende 'docks' langs gaat om mensen af te zetten of spullen af te leveren. Wij zijn als laatst aan de beurt en onze lodge blijkt echt in the middle of nowhere te zitten! Een mooie buitenkeuken, maar geen supermarkt (heb je niet in de bevestiging gelezen dat als je iets mee wilde nemen dat je het dan in Bocas Town moest halen? hmm..nee...), dus verplicht iedere avond in het restaurant eten. Vervelend! ;) De kamers bestaan uit 'dorms' en 'privates', maar de bovenkant van de kamers is open. Dus is het supergehorig! Daarnaast worden we regelmatig belaagd door insecten (springkanen, vliegende megamieren, torren) terwijl we proberen te slapen, maar ik stoor me er niet aan. Het heeft wel wat, de sfeer van terug in de natuur! En de dikke, luie hostelkat en de lieve hondjes die rondlopen (eentje is er blind, een verwaarloosde straathond die ze hier hebben gevonden en opgelapt) maken de vreugde compleet.
Red Frog Beach, waar over gesproken wordt als het mooiste strand van Bocas, is nog geen 10 minuten van de lodge vandaan. Een pad door de jungle, waar we de zeldzame rode kikker tegenkomen waar het strand naar vernoemd is. Supertof! Ik heb er zelfs een filmpje van gemaakt!



Het restaurant is een grote ruimte waar een goede sfeer hangt. Er is een pooltafel en een pingpongtafel, WIFI en goede muziek. En 4x per dag happy hour! Iedereen is een beetje op zichzelf, maar dat vind ik juist wel prettig. Het is dan ook geen groot probleem als het de volgende dag te hard regent om naar het strand te gaan. Een beetje schrijven voor mijn blog en spelletjes doen met Roel (Wes & Suus, we zijn echt verslaafd geraakt aan '30 seconds'!) op de loungebanken is een prima tijdsverdrijf! Aan het eind van de middag wordt de lucht toch weer blauw en gaan we nog een paar uurtjes naar het strand. Het is een spannend strand trouwens! Never a dull moment! Er staan overal rode vlaggen en waarschuwingen dat de stroming hier zo sterk is. Even afkoelen in de branding is geen probleem, maar ga niet te diep! De golven zijn hoog. Maar je houdt altijd eigenwijze mensen... Dus op dag 1 raakt een dikke doos ergens veel te ver in zee in de problemen, en moet gered worden door 4 stoere surfers die haar ieder van een kant benaderen. Het hele strand kijkt ernaar, en gelukkig komt het goed. Dag 2 staan een groep meisjes steeds in de zee met hun telefoon om foto's te maken. Blije zee-selfies, en ik snap het ook wel, maar zeg nog tegen Roel dat ik het risico toch niet zou nemen. En ja hoor, hoge golf, telefoon weg. Gelukkig is het halve strand zo sympathiek om mee te zoeken, maar de telefoon wordt niet meer gevonden. Een hoop sensatie op Red Frog Beach!

's Avonds zoeken we niet al te laat onze kamer weer op, want die tas moet weer ingepakt (op de één of andere manier maken we er steeds weer een zootje van in de korte tijd dat we ergens zijn). De volgende ochtend vertrekken we namelijk naar Costa Rica. Het échte Caribische leven in Puerto Viejo, maar daarover volgende keer meer!

Ik mis jullie!! Liefs!

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!

♥