ONZE SINTERKLAASTRADITIES

Sinterklaastradities. Gezinstradities. Dat zijn we nu, een gezin. Van 5! All I ever wanted. Het mag dan Vieve's eerste Sinterklaas zijn, voor Jolie is het al de 6e keer dat we het vieren. En we hebben door de jaren heen toch wel onze eigen tradities ontwikkeld.

Zo dus niet

Met vallen en opstaan soms. Want zo wilde ik in het begin pakjesavond ook echt 's avonds vieren, op 5 december, zoals het hoort. Dat het op een doordeweekse dag viel was bijzaak. Dus was het iets eerder weg van werk, snel eten en dan nog zingen, snoepen, in het donker op de deur bonken en cadeautjes uitpakken. Jolie vond het veel te spannend, was helemaal hyped, ging veel te laat naar bed en was vervolgens zo overprikkeld dat ze er niet van kon slapen, waardoor we de hele avond om en om bij haar boven zaten. Geen succes. 

Of die keer dat we het met familie vierden en we werden verrast met een échte Sint en zijn Pieten. Zwarte Pieten welteverstaan, met zwarte kroespruiken, rode lippen en gouden oorringen. Ondanks dat ik zelf in een ver verleden ook nog wel eens voor Zwarte Piet heb gespeeld op scholen en kinderdagverblijven, was op dat moment voor mij al duidelijk dat Zwarte Piet een racistisch karikatuur is en wilden we Jolie daar niet mee laten opgroeien. Ik voelde me zo ongemakkelijk!

En oja, die zakken vol cadeautjes die achter elkaar uit de verpakking gescheurd werden door een kind dat stuitert van enthousiasme, maar de rust niet kan vinden om eens goed te kijken wat ze nou had gekregen... Of liegen tegen mijn kind om het Sinterklaasverhaal maar in stand te houden. Dat voelde ook niet helemaal 'ons'. En zo vonden we beetje bij beetje een manier die goed bij ons past.

Boerenkool met worst

De Sinterklaastijd begint hier met de start van het Sinterklaasjournaal. Meestal is dat de maandag voor de intocht. Ik haal dan de zak met Sinterklaasversiering naar beneden en de playlist op YouTube die ik gemaakt heb mag ook weer op. Er worden raamstickers geplakt, zodat Piet ons huis kan vinden en we maken zelf een aftelkalender, waar ook op staat op welke dagen ze hun schoen mogen zetten. Het is één van de weinige keren dat de televisie aan staat tijdens het eten, want om 18u kijken we gezamenlijk het Sinterklaasjournaal. Zal de goede Sint wel komen?

Op zaterdag is de intocht. Die kijken we eigenlijk altijd op TV. Pepernoten op tafel, taaitaaipoppen als lunch. En daarna maken we een boswandeling om te ontprikkelen en bij thuiskomst eten we standaard boerenkool met worst. Dat zijn van die grappige details die erin sluipen, en die er dan opeens bijhoren. Dat is kennelijk hoe tradities ontstaan!

In de weken die volgen laat ik het initiatief bij de kinderen. Er zijn dagen dat er de hele dag over Sinterklaas gepraat wordt, Sinterklaasliedjes geluisterd worden en er alleen maar Sinterklaaskleurplaten gekleurd worden, maar er zijn ook heel veel dagen dat de beste man amper ter sprake komt. Dit jaar vond ik de kinderen er echt opvallend rustig onder. Lilou krijgt er ook steeds meer van mee en vindt het allemaal maar wat interessant, maar ze volgt daarin tot nu toe nog vooral haar zus. 

Fantasie

2x per week mogen ze hun schoen zetten. Oma is ook jarig in deze periode en dat vieren we in Enschede. Vaak blijven we allemaal slapen en de kinderen zetten dan ook daar hun schoen. 's Avonds zingen we met z'n allen Sinterklaasliedjes bij de haard, ontzettend knus! Ik denk dat dat iets is wat ze zeker bijblijft!

Als Jolie kritische vragen stelt, leg ik ze altijd bij haar terug. 'Wat denk jij?' Vaak komt ze dan met een mooi verhaal. Op momenten dat de spanning te hoog opliep heb ik ook wel eens gezegd dat het allemaal een beetje 'net alsof' is. Ze heeft nog niet echt doorgevraagd, maar ik zie dan wel een rust over haar komen. Dit jaar zei ze over een brief van de Sint op school dat 'die gewoon door de juffen geschreven was' en ik denk dat ze best door heeft dat het allemaal niet echt is, maar haar fantasie en de magie van het feest wint het tot dusver nog altijd van de realiteit. 

De zak van Sinterklaas

Pakjesavond vieren we thuis, met ons gezin. De zak met cadeautjes verstoppen we ergens. Vorig jaar stond ie opeens in de tuin, dit jaar gaat Roel even met ze naar buiten en 'ga ik even liggen met de baby', en dan zorg ik dat er een minispeurtochtje is uitgezet als ze terugkomen. Geen gebonk op de deur, geen Sint en Piet op bezoek. De periode is al druk en spannend genoeg, op Sinterklaasavond blijven we lekker thuis. Kerst vieren we weer met familie.

Oh, en pakjesavond is ook een relatief begrip. We beginnen eind van de middag al! Het diner bestaat uit alles wat we lekker vinden en wat makkelijk op tafel kan worden gezet. Minipizza's, worstenbroodjes, marsepein en speculaas. En ok, wat komkommer en paprika, anders moeten we straks alsnog mee in de zak! Op de achtergrond rustige Sinterklaasmuziek, zoals het album van Maan of van Ageeth de Haan. En tijdens het uitpakken proberen we af en toe een pauze in te lassen, zodat we met aandacht kunnen bekijken wat we allemaal gekregen hebben. Even wat eten, of een stukje voorlezen uit een net gekregen boek. 

De cadeautjes koopt de Sint volgens dit principe:

Something they want
Something they need
Something to wear
Something to read.

En dan meestal nog iets van snoep, zoals een chocoladeletter. En vaak sturen oma en opa ook nog iets op voor in de zak. 

Dit jaar krijgt Jolie bijvoorbeeld een zeemeerminbarbie met een grote glitterstaart en Lilou een roze terugtrekauto, omdat ze dat graag willen. Ze krijgen een beker en een bord van porselein (nog steeds bezig met het beetje bij beetje vervangen van al ons bamboe servies) en Vieve bakjes Mushie, omdat ze die nodig hebben. To wear is ieder jaar een feestjurk voor kerst. Voor Lilou pakte ik een oude kerstjurk van Jolie in, niemand die het opmerkt. En ze krijgen alle drie een boek van het lijstje kinderboeken wat ik al het hele jaar bijhoud hihi! Maar vorig jaar koos Piet een wat duurder boek uit en gaf dat als één  cadeau voor alle drie (baby Vieve toen nog in mijn buik). Ook dat moet kunnen, en het samen delen samen spelen gaat hier gelukkig nog heel goed! Roel en ik kopen ook nog een kleinigheidje voor elkaar. Vorig jaar had de Sint ook voor ons wel erg groot uitgepakt, maar ik vind het echt een kinderfeest, dus dit jaar zijn we weer back to basic haha!

Bij ieder cadeautje schrijven we een kort gedichtje, dat maakt het net nog iets persoonlijker. Al speel ik met de gedachte om vanaf volgend jaar per kind een groot gedicht te schrijven en zo het afgelopen jaar in woorden te vatten. Roel was daar (nog) niet zo enthousiast over. En een traditie die Roel van huis uit heeft meegenomen: in de zak zit ook een vogelvoer, voor de vogels in de tuin (incl gedichtje) en wat lekkers voor de katten. 

Als alle cadeautjes uitgepakt zijn, kunnen ze nog even spelen. Misschien nog even videobellen met opa en oma om hun nieuwe spulletjes te laten zien. En dan gewoon op tijd naar bed. De afgelopen jaren ging het top op deze manier en keken we terug op een mooie Sinterklaastijd! Ik ben benieuwd hoe het dit jaar verloopt. We hebben impulsief besloten het morgen te vieren, in plaats van zondag 5 december, zodat we nog een dagje vrij hebben om bij te komen (en de kerstboom op te zetten, hohoho!). Dus heb ik er net nog even wat gedichtjes uitgeknald en heb ik morgenochtend nog even voor de laatste dingen. 

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen hoe het er bij ons thuis aan toe gaat als de goedheiligman in het land is. Maar ik ben dan ook meteen heel nieuwsgierig: Wat zijn jullie Sinterklaastradities? 

Liefs,

Linda