TRAVEL || THE CORN ISLANDS

Dag 41 & 42, Big Corn - North End

NL: De vlucht van Managua naar Corn Islands is een stuk aangenamer dan wat we dachten. Het kleine vliegtuigje is ook weer niet zó klein en een uurtje vliegen is zo voorbij. Op het eiland aangekomen hebben we nog geen idee waar we heen gaan,

we hebben geen hostel geboekt. We delen de taxi met een meisje (ik ben even kwijt waar vandaan) en een Spaanse jongen. De taxichauffeur weet nog wel een goede plek. Hij brengt ons naar Hospeje Josephina, aan de noordkant van het eiland. Voor 20 dollar hebben we daar een hele cabine voor ons 2. Een ruime, lichte kamer, brandschoon en met kabeltelevisie, en een eigen badkamer. Buiten begint het inmiddels steeds harder te waaien, de wolken trekken samen en alles is grauw en grijs. Het eiland heeft niet echt een duidelijk centrum, plekken om te eten en die spullen verkopen zitten overal verspreid. En dus besluiten Roel en ik en het meisje maar vroeg te gaan eten, zodat we niet in het donker hoeven te zoeken. Door de storm lopen we langs te water en komen bij Big Fish terecht. Het is alsof we bij mensen thuis aan tafel zitten! Erg leuk! We eten het goedkoopste op de kaart en haasten ons dan weer, door harde wind en regen, terug naar ons hostel. Daar kruipen we meteen in bed en kijken de hele avond Modern Family op de kabeltelevisie. Net als thuis...! ;)

De volgende ochtend is de storm weer overgewaaid en is er alleen wat grijze bewolking achtergebleven. Wat het eiland goed kan hebben, het geeft een bijna dramatisch uitzicht. De scheef gewaaide palmbomen en donkere wolken boven de hoge golven van de zee. Roel en ik ontbijten bij het bakkertje op de hoek wat je, wederom, bijna zou verwarren met iemands huis. Onze backpacks hebben we in Managua opgeslagen, dus we hebben niet veel bagage. We besluiten gewoon te gaan lopen tot we het zat zijn. Een mooie wandeling langs het water, de zon komt inmiddels ook tevoorschijn, langs kerken en oude gebouwtjes. Amper een toerist te bekennen. Als we bij de haven aankomen, drinken we daar wat en pakken dan een taxi. 

EN:  To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!

Dag 42 , Big Corn - South End

NL: ...een taxi naar Long Bay Beach, South End. En wat is het prachtig daar! Een lang wit strand, met water zo helder dat je je eigen voeten op de bodem kan zien staan. Het hostel daar is vol, maar er is nog wel een hotel met de naam Picknick Centre. Veel te duur voor ons backpackersbudget, maar sprookjesachtig mooi... En weet je wat, we doen het gewoon! Onze kamer is super-de-luxe, met airco en een warme douche. De eerste warme douche in anderhalve maand, ik was bijna vergeten hoe heerlijk dat kan zijn! 

We liggen de rest van de middag op het strand, maken een lange strandwandeling, kijken naar de zonsondergang en eten op het terras van het hotel aan het strand. Echte verwennerij!  

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!

Dag 43 & 44 , Little Corn

NL: De volgende ochtend moeten we er helaas alweer vroeg uit, we kunnen het ons niet permitteren om hier nog een nacht te blijven en daarnaast, Little Corn wacht! Om 10 uur gaat de panga boot van het grote eiland naar het kleine eiland. Het belooft een ruig tochtje van 25 minuten te worden (the Lonely Planet: 'You will get wet!') en daar is niets aan gelogen! Het lijkt wel een achtbaanritje. We varen op tegen golven, die als muren van water op ons af komen, en maken dan weer een vrije val naar beneden. Roel vindt het niets, ik vind het supertof! En over 1 ding zijn we het zeker eens: Little Corn is het helemaal waard! We worden bij de boot opgehaald door 'Sexy', een oudere man met een zwaar Jamaicaans accent, een gouden tand en een t-shirt in rastakleuren. Hij brengt ons naar ons hostel. Die avond wordt Sexy door de politie afgevoerd, omdat hij volgens het hostel te dronken is om te werken en hij dat niet wil accepteren. Een rol die helemaal bij hem past, vinden wij, en we liggen in een deuk als we het horen! En hij was nog wel jarig..! 

Als we onze spullen in onze kamer hebben opgeborgen, gaan we direct naar het strand. Een wandeling van een half uur door het bos, over een voetbalveld, door de modder, een stukje oerwoud, en dan verschijnt toch echt de zee. Het is een prachtig strand! Wit zand, vele palmbomen en groen op de achtergrond, en weer dat superheldere water. Het doet ons een beetje denken aan de San Blas eilanden van Panamá, waar we in 2013 zijn geweest. Na een paar uurtjes bakken en zwemmen begint het voor een paar minuten te regenen, genoeg om voor ons een glibberig pad naar het hostel te creëren.

Aan het eind van de middag besluiten we het stadje nog even in te gaan om wat te drinken en boodschappen te doen. In dit hostel hebben we weer een keuken, dus daar maken we dankbaar gebruik van. Little Corn is een stuk kleiner dan Big Corn, en er zijn geen verharde wegen, maar het is, of lijkt, zoveel meer toeristisch. De boulevard zit vol met eettenten en barretjes, met uitzicht op nog zo'n mooi strand. Op de rotsen langs het water kijken we hoe de krabbetjes actief op zoek gaan naar eten en zien we, met de bootjes op de achtergrond, de zon ondergaan.

De volgende dag hebben we om 13:30u de boot terug naar Big Corn. De ochtend spenderen we in één van de strandtenten en aan het strand waar de boten arriveren. Het is zo ontzettend warm, dat is het bijna niet vol houd in de zon! De boottocht terug is een stuk rustiger dan de heenreis en aangezien we nog een hele middag hebben, besluiten we de taxi te nemen naar Long Bay Beach en daar nog even te genieten van het mooie strand. 's Avonds zullen we weer terug gaan naar North-End en in de goedkope cabine slapen. Daar zullen we ook kreeft gaan eten, hebben we ons het hele verblijf voorgenomen, om deze vakantie in onze reis lekker af te sluiten. Kreeft is dé specialiteit van de eilanden, en ze worden iedere dag vers gevangen (daar zijn die kisten op de foto's voor).

Helaas krijg ik op Long Bay Beach al enorme hoofdpijn. Ik probeer het nog tegen te gaan door goed af te koelen in de zee en zelfs onder water te zwemmen, maar het mag niet baten. Als we in het begin van de avond bij Josephina aankomen begint het weer te stormen en te regenen. Het heeft wel iets romantisch dat we ons verblijf eindigen zoals we het begonnen zijn. Eigenwijs wil ik toch kreeft eten, en dit doen we écht bij mensen midden in de huiskamer. Hun huis is kennelijk een restaurant/hostel, maar wij zijn de enige gasten. De kreeft wordt net binnengebracht en is dus nog rete-vers. Ik begin met de rijst in de hoop dat mijn buik daar wat rustiger van word, want inmiddels heb ik niet alleen hoofdpijn, maar ben ik ook misselijk. Maar na de helft van de kreeft (die overigens voortreffelijk smaakt!) gaat het echt niet meer. Roel rekent af en ik vlucht naar buiten. De andere helft van de kreeft nog in mijn hand... 

In het hostel voel ik me ontzettend zwak en val ik meteen in slaap. Ik word een paar uur later wakker om over te geven en blijf knallende koppijn houden. En medicijnen hebben we natuurlijk net nu niet bij ons, achtergelaten in onze backpacks in Managua, dus ik moet er echt doorheen. Roel zorgt goed voor me, maakt doeken nat met koud water en legt die op mijn hoofd en in mijn nek en aait mijn rug. Geen idee wat het was... misschien door de warmte? Teveel in de zon gezeten? Misschien iets verkeerds gegeten? Misschien vermoeidheid, breekt 6 dagen iedere dag ergens anders slapen me nu toch op? Geen idee, maar als ik de volgende ochtend na 14 uur slaap wakker word, heb ik nergens meer last van.

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!

Dag 45, weer terug naar het vaste land...

NL: Helemaal weer beter dus! En na een ontbijtje bij het bakkertje op de hoek, vliegen we in ons krakkemikkige vliegtuigje weer terug naar het vaste land. Wat een paradijs waren The Corn Islands! We hadden het absoluut niet willen missen. Nicaragua's cadeautjes! 
Na dit avontuur volgt er nog een nachtje Managua en dan zullen we beginnen aan ons laatste hoofdstuk van Nicaragua. Maar daarover vertel ik meer in het volgende reisverslag!

EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!