TRAVEL || ANTIGUA & LAGO DE ATITLAN
Dag 57, van El Salvador naar Antigua, Guatemala
Een uitgemergelde hond, zo dun dat we ons verbazen dat hij nog leeft. Hartverscheurend. Onderweg naar Antigua rijden we langs een dodelijk ongeluk, de politie heeft de plek al afgezet en maakt foto's van de wrakstukken, de gewonden zijn afgevoerd, maar een stukje verderop ligt een dode man. Een laken over hem heen, maar zijn benen en zijn haren steken er onderuit. Onze shuttle rijdt uiteraard rustig door, en er wordt niet over gepraat, maar wij zijn erg geschokt. Daarnaast bijkt dat wij en de andere shuttle van dezelfde maatschappij die tegelijk uit El Tunco vertrok, naar Antigua zijn begeleid door een politie-escorte. 'Just in case'.
(later hoor ik van Anna en Jordan, een stel uit Canada waar we later een week mee samen reizen en die toevallig in het andere busje zaten dat er bij hun in de shuttle de zoon van de diplomaat zat. vandaar de politie-escorte... maar dat wisten we toen nog niet!)
In Antigua worden we echter zo hartelijk ontvangen in het hostel, dat we ons meteen thuis voelen. We verblijven in Place to Stay en de eigenaar is Raul. En Raul is een held! Omdat we nog geen quetzals (de munt van Guatemala) hebben en we nog wat moeten eten, leent hij ons geld. 'Pin morgen maar als het licht is, dat is veiliger. Betalen jullie me daarna terug'. 's Ochtends maakt zijn vrouw rond 9 uur ontbijt, wordt er op de slaapkamerdeuren geklopt en mogen we allemaal gratis mee eten. Het is eten wat de pot schaft, maar die pot schaft goede dingen: de ene dag pannenkoeken met banaan, de volgende dag een eitje met tomatensaus, de dag erna een broodje avocado... Lekker! De sfeer in het hostel is fijn en ze hebben veel mooie, goed verzorgde dieren. Een heel groot konijn, wat rond hupst, 3 lieve katten en een schildpad. Daarnaast is Raul goed op de hoogte van wat er gebeurt in het stadje, en regelt hij de tours en shuttles met korting en regelt hij een supergoedkoop hostel voor ons op de volgende bestemming. Ook is hij bevriend met de jongen uit de tattoo-shop, wat dan weer niet zo'n succes was... ;) Maar daarover later meer!
Dag 58, Antigua
Antigua is een prachtige plek, met mooie gebouwen, een goede sfeer en omringd door vulkanen. En een McDonalds waar we natuurlijk wat gaan eten! :) Daarna gaan we de markt op, op zoek naar souvenirs. De markt is enorm! En zo kleurrijk, met al haar schilderijen, felgekleurde doeken en frutsels, groenten en fruit. Een gedeelte van de markt is overdekt, daar wordt het vlees verkocht. Het stinkt daar zo erg dat we snel weer wegvluchten!
Dag 59, vulkaan Pacaya
NL: De tweede dag besluiten we de vulkaan Pacaya te gaan beklimmen. Ja, ik had inderdaad gezegd dat ik niet meer zou gaan hiken. Omdat ik het niet leuk vind, het een aanslag is op mijn lichaam met die reuma en ik een conditie heb van niets en dus altijd maar hijgend ver achter de groep strompel. En ik vind het echt niet leuk. Maar Roel weet me toch te overtuigen dat deze het écht waard is. En er gaan paarden mee, dus als je moe bent kun je een paard huren. Ik wilde heel graag nog een keer paardrijden, dus dat is 2 vliegen in 1 klap! Om 14:00u worden we opgehaald, het is een uurtje rijden naar de vulkaan. We zijn uiteindelijk met een flinke groep. De paarden worden begeleid door jonge jongetjes, die volgens mij eigenlijk op school zouden moeten zitten in plaats van dat ze de hele dag aan het werk zijn... In Guatemala niet. Na een minuut of 10 klimmen ben ik het zat en neem ik een paard. De eerste keer dat ik op een paard zit! En wat is dat leuk! Halverwege vind ik het ook wel zielig voor het paard, hij staat vaak stil en is denk ik gewoon erg moe. Maar het jongetje geeft dan weer een ruk aan het touw, of slaat 'm met een takje op zijn kont en dan gaan we weer verder. Het arme dier gaat bijna door zijn hoeven! Het jongetje is overigens wel erg dol op het paard. Hij knuffelt 'm en geeft 'm kusjes... Alles bij elkaar best triest allemaal.
Boven aangekomen wacht ons een schitterend uitzicht! Echt overweldigend! We zijn inmiddels zo hoog dat we boven de wolken zijn, dus we kijken uit op witte fluf, met in de verte 3 vulkaantoppen die er bovenuit steken. Sprookjesachtig! We nemen hier afscheid van de paarden, maken wat foto's en lopen dan door over de vulkaanrand. Aan de overkant nog een vulkaantop. De grond is hier zo warm door het lava die eronder stroomt, dat je de stenen moeten overgooien, ze zijn te heet om vast te houden. Daarnaast kun je in de gaten in de wand marshmallows roosteren, wat we natuurlijk ook doen. Een bijzondere ervaring!
Wanneer iedereen er weer klaar voor is, lopen we terug maar het uitzichtpunt, en van daaruit starten we de daling. Jammer dat we niet naar beneden kunnen boarden hier, zoals in León!
Beneden komt er een jongetje bij het busje bedelen om geld of wat te eten. Mijn hart breekt, het jongetje ziet er zo slecht uit! We geven 'm een Snicker, het enige wat we hebben. En daarna moet ik zelfs een beetje huilen. Want ook dat is Guatemala, die armoede. Dat wij eten weggooien, terwijl andere omkomen van de honger.. dat is toch een soort onrecht wat ik maar moeilijk kan verkroppen. Thuis gaan Roel en ik een SOS Kinderdorp kindje adopteren. Jullie ook?
Dag 60, een tatoeage laten zetten
NL: Omdat Antigua alles heeft van de grote stad: een grote supermarkt, genoeg pinautomaten, gezellige pleinen, mooie gebouwen, vele restaurants, die enorme markt, maar tegelijkertijde de sfeer heeft van een gezellig dorp zo in de vallei van de vulcanen is het verleidelijk om er heel lang te blijven. En het heeft ook nog een aangenaam klimaat, met 20 tot 25 graden wat koeler dan het superhete León en El Tunco. Een extra nacht is dus zo geboekt. We voelen ons hier echt fijn!
De derde dag betekent herstellen van de vulkaanhike, ik heb overal spierpijn! En ik hak eindelijk de knoop door om nu dan toch echt een tattoeage te laten zetten. Spannend! Later zal ik aan dit avontuur een hele blog post wijden, want wat een verhaal weer...
Dag 61, nog even naar de markt en dan naar Lago de Atitlan
NL: Ondanks dat ik volgens mij erg duidelijk was over wat ik wilde, was de opdracht kennelijk toch te ingewikkeld en is de tattoo mislukt... De laatste dag in Antigua begint dat langzaam door te dringen en ik ben dan ook heel chagerijnig! Om 14:00u hebben we de shuttle naar San Pedro de Laguna, bij Lago de Atitlan. Voor die tijd gaan we nog even naar de markt voor wat fruit en foto's (ik had de eerste dag mijn camera niet mee) en lunchen we bij een heel leuk frans caffeetje, Café Bohème. Ik heb een heerlijke versgemaakte ijsthee en een eclair, mmm!
Gelukkig een goede bodem, want de reis is niet optimaal... We zitten in een oude tourbus, zo'n grote. Maar de motor is heel slecht, dus komen we de heuvels bijna niet op. Stil staan, wat sleutelen aan de motor, weer door, en dat zo nog een paar keer. Als we in de buurt van het meer heel stijl naar boven gaan én een bocht door moeten, redt de bus het niet en moeten we uitstappen. De berg oplopen en daar weer in de bus. Welcome to Guatemala!
2 uur later dan gepland, en inmiddels in het donker, komen we aan bij het dorp. We worden op enige afstand gedropt, omdat de bus met zijn problemen het dorp niet in kan. We moeten maar een tuktuk nemen naar ons hostel. Raul heeft het hostel voor ons geboekt en voor ons gevoel zitten we in de middle of nowhere. Goedkoop is het wel, €6,- voor een kamer met eigen badkamer hihi! We dwalen door het donker op zoek naar eten, maar snappen niets van alle kleine weggetjes. Mijn chagerijnigheid is op dit punt echt op zijn top! We pakken maar wéér een tuktuk en vragen om ons naar een random restaurant te brengen. Daar komen we Anna en Jordan weer tegen, zij zijn net klaar met eten als wij nog moeten beginnen, maar zij kunnen ons wel de weg wijzen. We zitten vlakbij ons hostel! Dus na het eten snel naar bed, en niet meer terugdenken aan deze stomme dag!
EN: To read the text in English, or any other language, please use the translate button. Thanks!
Dag 62 & 63, Lago de Atitlan
NL: De volgende dag worden we wakker en zien tot onze verbazing dat we een prachtig uitzicht hebben vanuit ons hostel! Gisteren was het te donker om iets te zien, maar nu de zon schijnt zijn we aangenaam verrast. We verkennen het dorpje en we drinken wat langs het meer. Wat een mooie omgeving! 's Avonds kan ik bij de tattoo-shop hier mijn tatoeage laten bijwerken, maar daar kom ik dus later op terug. Omdat ik pas laat klaar ben en we daarvoor nog een broodje hebben gegeten, besluiten Roel en ik om maar een pizzaatje te halen om te delen en die in het hostel op te eten. De internetverbinding is zo goed, dat we een film kunnen streamen. We kijken Boyhood in bed. Wat een prachtige film!
Omdat de keuken in het hostel te vies voor woorden is en we toch zo weinig kwijt zijn om te slapen, eten we veel buiten de deur. De tweede dag in San Pedro beginnen we bij een restaurant voor ontbijt. Een heel goed, uitgebreid ontbijt, met eieren met spek voor Roel en vers fruit met yoghurt en muesli voor mij. Yum yum yum! Daarna maken we een wandeling door het dorp, op zoek naar een pinautomaat. In het dorp zelf is niet veel te beleven, na 2 dagen hebben we het helemaal gezien. Het meer is mooi, maar niet erg toegankelijk om te zwemmen of iets dergelijks. Er is geen strand. Daarom boeken we voor die dag erna een tour naar Chichicastenango, om daar de bekende markt te bezoeken. De grootste markt van het land! Ook boeken we meteen de busreis naar Lanquín, het dorp bij Semuc Champey, voor maandagochtend vroeg.
's Avonds willen we wat gaan drinken, er is live-muziek in een bar waar we eerder wat hebben gedronken, maar als we met onze happy hour-mojitos plaats nemen komt er een dealer bij ons zitten die nogal opdringerig is. Weed? Nope. Coke? Nope. Ja joh, gewoon een keer proberen. Niet bang zijn! Zucht.... Aangezien de bediening het gewoon toe laat, hij zelfs wat te drinken krijgt en wij uiteindelijk maar ergens anders moeten gaan zitten om van die kneus af te zijn, besluiten we na ons drankje maar weer te gaan. Géén relaxte sfeer!
Dag 64, Chichi market
NL: Zondagochtend om 8 uur staan we klaar voor het tourbureau om naar de Chichimarket te gaan. Een rit van 2 uur door de bergen, 4 uur markt, en dan nog 2 uur terug. De markt is reusachtig! Veel van hetzelfde uiteraard, en ontzettend druk, maar echt een walhalla voor souvenirs én om foto's te maken! En Roel kan meteen zijn onderhandelingsskills weer eens oefenen. Ik ben waardeloos in onderhandelen, voel me al snel bezwaard of opgelaten. Van een jong meisje koop ik 2 knuffels en ondanks dat ik nog zo mijn best heb gedaan blijkt dat ik het ergens anders voor de helft had kunnen krijgen... Ze vragen rustig 4x zoveel en ik ben niet brutaal genoeg. Roel daarentegen maakt er een sport van, en dus laat ik hem dan ook met alle liefde aan het woord als ik iets wil hebben. Achteraf is de markt niet een must om te doen, zeker niet als je de markt in Antigua al bezocht hebt, maar het was leuk om mee te maken! 's Avonds gaan we nog een keertje romantisch, maar goedkoop, uiteten en duiken vroeg om bed in. Om 4:50u moeten we klaar staan voor de lange, lange reis naar Lanquín.