BABY || 1 JAAR

Lieve Jolie,

Vandaag is het een jaar geleden dat je geboren bent. Een jaar geleden dat we ons 's ochtends vroeg moesten melden in het ziekenhuis voor de bevalling. Ik wilde liever niet ingeleid worden, dat vond/vind ik zo synthetisch. Ik vond het heel belangrijk dat je de tijd zou krijgen om zelf te komen. Maar toen je er met 42 weken nog niet was, moesten we wel! Het liep toch helemaal anders. Diezelfde middag nog, om 12:47u om precies te zijn, werd jij geboren met een spoedkeizersnede. En was ik opeens een mama!

Jij hebt liefde voor mij een nieuwe betekenis gegeven. Ik heb je lief op een manier die ik niet eerder kende. Zo diep, zo onvoorwaardelijk, overweldigend en tegelijkertijd zo vanzelfsprekend. Alsof je er altijd bent geweest. En het maakt me ook kwetsbaar. Want ik kan niet meer zonder jou.

De dag van jouw geboorte is by far de mooiste dag van mijn leven. Maar ook de maanden die volgden waren prachtig. Wellicht komt het omdat we ons hadden ingesteld op een hele zware periode, maar we vonden het eigenlijk wel meevallen met de poepluiers, de huilbuien en de slapeloze nachten. Die waren er wel, want je bent niet het makkelijkste kindje. Vooral het in slaap komen blijft een strijd voor jou en dus een uitdaging voor ons. Maar we trokken het goed.

De maanden erna vlogen voorbij. Je draaide van buik naar rug en later van rug naar buik. Je pakte je knuffel, rammelde de rammelaar. Je trok je op tot zit aan onze handen en je lachte honderduit. Wat maak je mij een trotse mama!
Je drinkt goed uit de borst en groeide heel hard. Toen je 4 maanden was, probeerden we je voor het eerst wat groente en later fruit te geven. Maar dit bleef heel lang bij probeerhapjes, jij hield nu eenmaal meer van je melk dan van je vaste voedsel. En nog steeds is borstvoeding onderdeel van je dagelijkse menu.
Toen je een half jaar was gingen we op vakantie naar Italië. Een echte family roadtrip. Daar kon je voor het eerst zelfstandig zitten en niet veel later kon je staan aan de hand. En eenmaal thuis was het gedaan met de rust: Je leerde kruipen! Je gaat nog steeds op volle snelheid het hele huis door. Achter de poezen aan. Want de poezen vind je toch zo leuk.... Die laten je schaterlachen! Inmiddels is rondstappen aan mama haar handen of langs het bed/de bank/de tafel ook heel interessant, maar los staan of lopen, daar waag je je nog niet aan.

Je bent een heel aanhankelijk meisje. En een intens meisje ook. Je bent vatbaar voor prikkels, je kijkt veel om je heen, je maakt goed contact en neemt alles in je op. Als kleine baby wilde je veel bij mama zijn en je slaapt nog steeds regelmatig tussen mama en papa in. Mama vond het ook heel fijn om jou dichtbij haar te hebben, en dus bood de draagzak ons uitkomst. Soms had ik je wel 10 uur op een dag op mijn lichaam. Hadden ze met alle spoed tijdens de bevalling de navelstreng wel goed doorgeknipt?!
Na je eenkennige fase kreeg je ook opeens heel veel oog voor je papa. Zwaaien voor het raam, heel hard naar hem toe kruipen als hij de deur door komt en in bed tegen hem aan gaan liggen doe je nog steeds heel veel uit jezelf. Je bent hartstikke dol op je vader!
En je bent zo'n kroelkontje! Vaak kruip je op schoot, of tegen ons aan. Of word ik 's ochtends gewekt met heel veel lieve kusjes!

Lieve Jolie, wat ben ik trots op jou! En ik hou zoveel van jou! Je groeit zo snel, als ik naar de foto's kijken dan verbaas ik me over hoeveel je veranderd bent en hoeveel je iedere dag verandert. En nu ben je alweer een jaar. Voor het eerst voelt het alsof de tijd echt door mijn vingers glipt. Ik voel me soms net een zombi, door de gebroken nachten en al die ochtenden dat ik er niet aan toe kom om te douchen, laat staan mijn haar te föhnen. Maar het is het allemaal zo waard! Je vult mijn hart en mijn wereld met liefde!
Ik heb je lief.

Gefeliciteerd met je eerste verjaardag!

♥